बालपण

[k.suhas]

बालपणीचे दिवस किती मस्त जगत होतो
मनसोक्त हसत होतो खिदळत होतो
वडीलांच्या खांद्यावरुन जग बघत होतो
आईच्या कुशीत शांत झोपत होतो
आजोबाना घोडा बनवून घर फिरत होतो
आजीच्या गोष्टीमधे रमत होतो
बालपणीचे दिवस किती मस्त जगत होतो

ना कसला गर्व ना कसला माज होता
पावसाच्या पाण्यावर पोहणारा आमचा पण जहाज होता
कधी फळे खाण्यासाठी झाडावर चढत होतो
कधी फुलपाखरू पकडत बागेत धावत होतो
रात्री सगळे गच्चीवर मिळुन चादण्याचे चित्र काढत होतो
बालपणीचे दिवस किती मस्त जगत होतो

ना कंप्यूटर होता ना मोबाईल होता
टेंशन नव्हते इंटरनेटचे ना बॅटरीसाठी चार्जर होता
चेंडू पतंग पाटी लेखनात आमचा वेळ जात असे
सायंकाळी बाबासोबत चौकात भेळ खात आसे
सायकल घेउन मित्रांसोबत सगळा गाव फिरत होतो
बालपणीचे दिवस किती मस्त जगत होतो

ना फेसबुकची पोस्ट ना व्हट्सपचा हाव होता
जेवणानंतर रंगणारा आमचा बिटफुलचा डाव होता
ना नौकरीची चिंता ना भविष्याचा होता विचार
बिनधास्त खेळायचो सगळे दिवस होते रविवार
आईच्या हातचे गरमागरम जेवण जेवत होतो
बालपणीचे दिवस किती मस्त जगत होतो

बालपणीच्या दिवसांचा सगळ्याना वाटतो हेवा
तुकोबा पण म्हणायचे लहानपण देगा देवा
बालपणीचे दिवस किती सुंदर किती निरागस
मोठे होऊन बघतो रस्त्यावर निखारे अन राखच
ऊनपाऊसा सारखा आता कधी हसत कधी रडत आहे
बालपणीचे दिवस आता आठवू आठवु जगत आहे
बालपणीचे दिवस आता आठवू आठवु जगत आहे