माझ्या निवडक प्रेम कविता - चारोळ्या - सनिल पांगे

[सनिल पांगे....sanilpange]

कधी सांगशिल, ह्या जगात
कोण सर्वगुण संपन्न आहे
आकाशात कधी चंद्रा कडे बघ
त्याचंही गुणांचं घर अपूर्ण आहे.........

पांढऱ्या शुभ्र त्याच्या त्वचेत
कही काळेकुट्ट डाग आहेत
श्रीरामाच्या जिवनी संशयाचा अवगुण
हा त्याच्या नशिभाचा भाग आहे........

मी एक साधा मनुष्य आहे
मी कसा मग वेगळा असणार
माझ्या आयुष्याचा घडा कुठून
गुणांनीच भरला सगळा असणार........

तरीही तुझ्यासाठी सुधरायचं होतं,
पण संधी देण्याची तुझी तैयारी नव्हती
दर्जा नावाचं मंदिर ऊंच ऊभारलसं,
पण चढावं म्हंटलं तर पायरी नव्हती

*******सनिल पांगे

[सनिल पांगे....sanilpange]

फोल सगळे रुसवे-फुगवे,
क्षणिक असतात डाव सारे
तुझ्याशी भांडले, कितीही रुसले
शेवटी तुझाच मला लगाव ना रे
@ सनिल पांगे

[सनिल पांगे....sanilpange]

तुझ्या माझ्या नात्याला
नाव अस कोणतच नाही
खरतर नावाने मर्यादा पडतात
आपल्या नात्याला अंतच नाही..
एखादं नातं असं असतं
ज्याला नाव द्यायचं नसतं
हृदयाच्या आकाशगंगेला
क्षितीजाचं गाव द्यायचं असतं
@ सनिल पांगे

[सनिल पांगे....sanilpange]

खरचं सांग पहील्या नजरभेटीत
तुझ्याच स्वप्नांना भेटलेलीस ना
त्या रात्री आरश्या समोर
लाजत लाजत नटलेलीस ना
@ सनिल पांगे   

[सनिल पांगे....sanilpange]

संध्याकाळ कलंडे पर्यंत
तुझ्या माझ्यात अंतर होतं
अंधार पडताच कोणत्या प्रकाशाचं
माझ्या मिठीत रुपांतर होतं
@ सनिल पांगे

[सनिल पांगे....sanilpange]

प्रिती मध्ये स्वार्थ कशाला
प्रीतीत साधी अपेक्षाही ठेऊ नये
तिथे विश्वास नांदावा इतका....की
वचनही देऊ वा घेऊ नये
@ सनिल पांगे

[सनिल पांगे....sanilpange]

तुला घेऊन येणाऱ्या स्वप्नांचा
मी प्रचंड आभारी आहे
तेवढेच काही क्षण जिवनात
सुखाची उधारी आहे
@ सनिल पांगे



[/font]

[सनिल पांगे....sanilpange]

तू जिवनातून वजा होताना
प्रथमच स्वच्छंद हसत होतो
जमले सारे किनाऱ्यावर
मी मंद मंद दिसत होतो
@सनिल पांगे

[सनिल पांगे....sanilpange]

चांदण्यांच्या लाटा येती नभाच्या काठी गं....
मंद मंद शीतल प्रकाश बांधून गाठी गं.....
तेव्हां अनुभवलास तो फक्त तुकडा होता....
आज हा पौर्णिमेचा चंद्र तुझ्याच साठी गं....
@ सनिल पांगे