एक बाप...

[गणेश म. तायडे]

जो राब राब राबला
पण कधीच नाही थकला
ज्याने थेंब थेंब गाळला
पण कधीच नाही थांबला
जो जीवावर खेळला
पण कधीच ना घाबरला
जो आपल्यांसाठी जगला
पण कधीच ना मोह केला
जो फाटके घालून फिरला
पण मुलास आपल्या सजवला
ज्याने घासातला घास काढला
पण कधी पोटभर नाही जेवला
ज्याने स्वप़्नास आपल्या जाळला
पण कधीच नाही रडला
ज्याने अश्रुंना आपल्या साठवला
पण विदाईला ना रोखू शकला
ज्याने मनाला कठोर केला
पण कधीच ना प्रेम विसरला
जो रात्र रात्र जागला
पण कधीच ना बेभान झोपला
जो घोडा गाडी झाला
तो मुलांचा एक खेळणा झाला
जो मुलांचे अत्याचार सोसला
पण कधीच काही ना बोलला
ज्याने मुलांचा सुख आनंद पाहला
तो एक दिवस निवांत शांत झोपला...

- गणेश म. तायडे, खामगांव
www.facebook.com/kavitasangrah11

[Captainwin]

I read all about it Feel is very good. It is very helpful at all.

[Deokumar]

खूपच छान आहे ओळी....