माझ्या गावाकडची वाट.

[Dnyaneshwar Musale]

गर्द झाडीत लपलेली ती वाट
तिच्या आठवणी सतराशे साठ

कधी नवख्याला दाखवते पुष्पहारांच्या माळा
कधी तापलेल्या उन्हात कोणाला  गर्द छायेचा लळा

कधी नव्या नवराईला मोकळा एकांत
कधी सकाळी नातवंडना सोबत आजी आजोबांना मिळणारा सुखांत.

त्याच वाटेने जाते ती एस टी गाडी
तीच वाट दुरून दर्शवते माझी इवलीशी वाडी.

त्याच वाटेवर सासुरवाशीण डोळा लावुन असते बसुन
कुणी बालपण उजळुन जातं  दिवाळी नेसुन.

कोणासाठी असतो  घरासारखा वाटेवर वहिवाट.
तर कोणासाठी आठवण उरते  फिरवता पाठ

बऱ्याच जणांच सुख दुःख पाहिलं आहे तिने
एका ऋतु नंतर दुसरा ऋतु फुलताना पाहिला आहे तिने.

कधी चिखलातुन तर कधी मुलायम बनुन नेते
आठवण राहावी म्हणुन तीच धुळ खात राहते,

पण मी ही तुझ्या बऱ्याच आठवणी आता विसरत चाललोय,
आता वाटेचा रस्ता होताना मी तुलाही  पाहिलंय.

मात्र तुझं माझं नातं वाटेवरच राहिलंय
कारण क्रेडिट घेऊन आठवणीचही डांबरी करण झालंय.