काव्य रसिक मित्रांना

[विक्रांत]

बघा कळले तर
मी काय म्हणतो ते
पण कळण्याची सक्ती नाही
बघा चालली तर
गाडी जुनाट
बॅटरीत पुरेशी  शक्ती नाही

कुणाच्या हातात
असते काही जादू
नशीब कधीच रुसत नाही
माझे कशाला हो
विचारता काही
बटाट्याचे रूप बदलत नाही

कारण नसता
भेटलो आपण 
देणे घेणे असेल काही
आता घेणे का देणे
अवघड प्रश्न 
मी तरी सोडवत नाही

फुकट हवय का
घेवून जा सारे
कुणी सुद्धा अडवत नाही
आपले काय होते इथे
माल बापाचा
कधीच संपत नाही

कसले गुपित
अन कसली कोडी
कुणा स्वस्थ बसवत नाही
उधळल्या अश्याच
म्हणून कुणी रे
हिरे गारा ठरत नाही

घेणाऱ्यानी घेतले
जाणाऱ्यांनी टाकले
तरी वस्तु बदलत नाही 
किती तेल लावले तरी
विक्रांत टकलास
केस उगवत नाही

विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in