कविता II दुःख आहे म्हणून तू आहे II

[siddheshwar vilas patankar]

दुःख आहे म्हणून तू आहे

दुःखाव्यतिरिक्त तुजकडे कोण पाहे

सुखात लोपल्या भक्तींभावना

सुखात तुला कुणी स्मरे ना 

माय लेकुरे सुखात झोपली

स्नानासाठी लवकर उठली

दिनचर्या ती रोजची ठरली

का स्मरू तुज , मज काळजी कुठली ?

असा चालला दिनक्रम नित्य

अकस्मात येई बाहेर सत्य

माउली उभी पुढे कोसळली

बघता बघता काळजी वाढली

स्मरू लागलो तुला निरंतर

देऊ नको मज माउली अंतर

रोज तुपाचा दिवा लावतो

त्यावर माऊलीचा श्वास चालतो

नास्तिक होतो आस्तिक झालो

तुझ्यापुढे नतमस्तक झालो

मला एवढे , मला तेवढे

मागत आलो तुझ्याच पुढे

तू आहे, हे माहीतच नाही

तरी आस मी तुझ्यात पाही

तूच जाहला विश्व नियंता

वाचावशील का मज माउली आता ?

सिद्धेश्वर विलास पाटणकर C