माधवी

[rhtbapat]

तुझ्या ओंजळीचे गंगे, उमटले डोळ्यात थेंब
पुन्हा पाहूदे मजला, माझेच शुभ्र प्रतिबिंब 

चांदणी झोपाळा इवला ,झोपेला उद्याचे भय
धर्माला अनाहत असते, प्राक्तनाचे क्रूर वलय 

माझ्या कुळाचा वृक्ष महान,आणि सावली थोर
सावलीत अचानक आला,माझ्या देहाचा चोर 

आंधळी तहान त्यावर, मेघांनी स्वैर पसरावे
बाहुलीच्या पदरावरती, सोन्याचे डंख उमटावे 

जन्माच्या समईवर माझे, अश्रुंचे वाहिले तेल
गर्भाचे प्रत्येकाने, का कसे ठरवले मोल

तरीही चुडा सजवला, हसतीलही आता सगळे
माधवीच्या इंधनात, धर्माचा चंद्रही उजळे 

मखमल इथली टोचे, सोन्याची नकोही दर्पणे
तुम्ही दाखवा सयांनो, मजला पश्चिमवळणे 

हातावर बसली आता, स्त्रीत्वाची गर्द लकेर
गोकुळात होवू दे आता, मम दयाघना अखेर

- रोहित विजय बापट

YouTube link: https://www.youtube.com/watch?v=nZzZUvxWRCw