सखे !

[Kumar Sanjay]

प्रीतीचे क्षणीक संदर्भ
सखे  ! उरले असता
तुझ चरणाशी स्थिरता
ह्दयात उमलली होती


श्वासात वादळे सारी
थकून निजून गेली
रांघवांच्या  प्रतीक्षेत
व्याकुळ भुमिजा होती


अखेर भेटलो जिथे
माझी कविता गहिवरली
या एंकात अवस्थी
उगवले अश्रु भवती


कुमार संजय

7709826774