कविता :: निर्जीव मी तरी शृंगार करते

[siddheshwar vilas patankar]

निर्जीव मी तरी शृंगार करते

ओसाड रुदन , स्कंदन भारी

वसे अंतरी श्याम, माझा नसे

मी राधा त्याची, जरी नसे या जीवनी

तरी मी कपाळी सेंदूर लावते

कुणाची हि लेणी , कशाला नटू मी ?

तरी मी गळा, तुझी माळ घालते

कुणी पाहिला , कसा पहिला ?

मी शोधात नित्य, तुला सावला

जरी मी जगी या, तुझे नाम ओठी

नको घोर लावू ,जणू बांधल्या त्या स्वर्गात गाठी

संसार माझा, तुझा गोड पावा 

शृंगार करते, तू माझाच व्हावा

मला ठाव माझं नशीबच ते खोटं

तुझ्यासंगे जोडलं तिचं नाव मोठं


सिद्धेश्वर विलास पाटणकर C