पुन्हा जडे जीव जगावर

[विक्रांत]

लाख तुझे ऋण मजवर
झालीस तू मेहरनजर 
मानू कितीदा तुझे आभार
शब्दाविन मी तुझ्यासमोर

त्याच रोजच्या मरणात मी
होतो चालत विना कारण
त्याच व्यथा अन कथातून
वाहत होते उगाच जीवन

आल्हादक तू उषा होवून
जाळत गेली गर्द अंधार
पुन्हा दिसे सुंदर जीवन 
पुन्हा जडे जीव जगावर 

तुझ्या पथी जीव अंथरून
वाटे उगा पडून राहावे
तुझ्या पावुला उरी झेलून 
हर पदी मी चुंबून घ्यावे

असे क्षण कुण्या जीवनात
क्वचित कधीतरी येतात
कृपावंत ते होवून धन्य   
जीवन जगुनिया जातात

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in