विनवणी श्रीरामा ।।

[विक्रांत]

जरी मी नच राम लायक ।
परी तो प्रभू जगतपालक ।
कलीमलहारी त्रिभुवनपालक ।
ठेवो माझी अल्पशी ओळख।।

मी तो मोही तुडुंब भरला
विषयानुरागी थिल्लर थोरला
सदा कर्दम वाढवीत आपुला
चित्त सरोजी भ्रमर  भरला।।

मस्त खेळती कुंजर माजले
काम भाव जे विभ्रम उठले
गाळी अडकले मकरी गिळले
भक्तीभाव जे मनात सजले ।।

जन्म भोगतो नशेत दुःखद
तुझी करुणा माझे औषध
हे रघुनाथ जय नरेश अवध
येऊन माझे हे मीपण वध ।।

सुने जैसे हाडी अडकले
जंबुक वा चामडीत गुंतले
क्षणभोगी मन मोही जडले
नाम घेतले जणू वाया गेले ।।

भ्रमित विक्रांत खेळे चकवा
चोरे लुटले तव निघता गावा
गिध वानर रिस जपले तुवा
लोटू नको या मूढ मानवा ।।

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in