जगदंब

[विक्रांत]

जगदंब
*******

मांडवात मंदिरात
माय उभी नटलेली
सांभाळते जगतास
शिरी धरून साऊली ॥

वेडसर लेकरांना
रात्रंदिन प्रतिपाळी
भरवते घास प्रेमी
हर दिनी भुकेवेळी ॥

थोर तिच्या करुणेला
नसे मुळी अंतपार
दया क्षमा शांती प्रेम
जगे तिच्या नावावर ॥

कृपाकण तिचा एक
हाती असा भाग्ये आला
शतजन्म ऋणी तिचा
विक्रांत हा धन्य झाला ॥

जगदंबे तुझ्या पायीं
प्राण माझे अंथरले
प्रेम प्रकाशात तुझ्या
जीणे उजळून गेले ॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in