शेवटचा श्वास

[अमोलभाऊ शिंदे पाटील]

शेवटचा श्वास घेत होतो
मी कुठं होते तिला बोलावले

अंतरात होतो एकटा निपचित पडलेलो
तेव्हा डोळे तिचें पण पाणावले

जाता येता टाहो होता फुटलेला ऐकून
तेव्हा तिला पण नं रहावले

डोकोनी अंतरात घराच्या तेव्हा
घरात पाहून पायही तिचे विसावले

वात तेवणारी उशाची पाहून
का तिनं हुंदके ना रोखवले

नकळत प्रेम करत होतीच ती मजवर
हयात होतो मी तेव्हा का नाही दाखवले

जेव्हा आत्मा पण शांत निद्रेत गेला माझा
तेव्हांच का तिला प्रेम हे पहावले


✍🏻(कवी.अमोलभाऊ शिंदे पाटील).
मो.९६३७०४०९००.अहमदनगर

[Shrikant R. Deshmane]

जेव्हा आत्मा पण शांत निद्रेत गेला माझा
तेव्हांच का तिला प्रेम हे पहावले
shevat khup chan kelat..