विरहण

[विक्रांत]

उकळले रक्त
थरारले प्राण
मरणाचे भान
दूर गेले ॥

क्षणात कोंदले
स्पर्शात थिजले
जाणीवेचे ओले
देह गाणं ॥

पुन्हा वादळाचे
स्वप्न पहाटेचे
उजव्या कुशीचे
चाळविले ॥

पोथीतल्या वाटा
आटल्या डोळ्यात
कळ काळजात
उमटली ॥

वाट विरहण
थांबे ओठंगून
चाकोरी वाहून
नेई तिला ॥

उधळतो फुले
वृक्ष बहरून
वळण जपून
हृदयात ॥

द्यावे ओवाळून
वाटते जीवन
ठेविती बांधून
मुळे खोल ॥


डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in