आत्महत्या

Started by saru, February 11, 2010, 01:24:58 PM

Previous topic - Next topic

saru

जीवनाचा शेवट का सुरवात नव्या जीवनाची
चंद्र रात्रीचा का रात्र चांदण्यांची

सोंगट्या मांडून खेळ मोडावा
अशी गात का मग झाली

डगमगलेल्या जीवनाला ताकद सावरण्याची
निवांत मन धाव घेई
हि वृत्ती आत्महत्येची   

शिम्पलीतला मोती शोधावा
का दगडाला लाथ मारून होऊ जखमी

हवेत विरघळणाऱ्या कापराची जागा झालो मी
का सुगंध दरवळणाऱ्या अत्तराचा गंध  झालो मी

मुठीत जीव केवढा म्हणून मुठ सोडून दिली
पाच बोटांनी एक करून
हि मुठ पुन्हा आवळून धरली

काजळात रंग काळा लपला
नजर लागू नये म्हणून गालावर चेपला

कमी माझ्यात दडली नव्हती
मी तिला दडवली होती

पंगळ्याला पाय नाही
धैर्य  जीवन जगण्याची

शाई पेनाची ओरखाडत
कोऱ्या पानावर अर्थ ओतण्याची.

चाळून उरलेला गाळ कामाचा काय
म्हणून फेकून दिला.
तोच हुडकून चिमुकल्याने
कसा खाल्ला?

कोमेजलेली फुले अंगणात पडली
केर झाला म्हणून दूर नेऊन टाकली

का मग विचार झाला
सर्व आहे माझ्याकडे
मग आत्महत्या का करायची?




.....SARIKA BANSODE



amoul


santoshi.world


राहुल

kharach khup प्रेरणादायी कविता ahe tumchi.....