खरंच मला प्रेम करता येत नाय...

[sagarabnave]

खरंच मला प्रेम करता येत नाय...

ती माजी काळजी घेत राहते, निशब्द होऊन माज्यासाठी जिजत रहाते  |
तिज्या साठी काय करावे हेय काय कळत नाय ||     
अन खरंच मला प्रेम करता येत नाय..

कधी कधी ती एकटक बगत राहते, न जाणे काय विचार करत राहते |
तिला त्या विचारातून बाहेर कसे काढावें हे काय कळत नाय ||
अन खरंच मला प्रेम करता येत नाय..

ती सतत काही न काही विषयांवर बोलत राहते |
खरंतर ती मला येईकन्यासाठी बडबडत राहते ||
मी न येईकल्या सारखे करत राहतो ,
तिज्याबर तसंन-तास काय बोलावे हे मला काय कळत नाय ||
खरंच मला प्रेम करता येत नाय..

ती रडतं असताना तिला जवळ घेऊन ,
डोक्यावरून हाथ फिरवत, "काळजी नको करुस मी आहे ना"|
हे बोलण्याचे हि धाडस होत नाय  ||
खरंच मला प्रेम करता येत नाय..             

मनात प्रेम असूनहि , मला व्यक्त करता येत नाय,
अगं वेडे तुज्या शिवा माझे हि कोण नाय |
तिला मीटी मारून कुरवळने हे, कृतांत हि मला करता येत नाय ||
खरंच मला प्रेम करता येत नाय..               

पूर्वी जन्माचे हे, काय माझे पुण्य नाय ,
परमेश्वर हे तुझेच उपकार आहेत |
माझे हृदय दगडाचे असले तरी त्याला ,
असा निस्वार्थी प्रेमळ पुजारी देणारा तूंच आहेस |

देवा आता एकचं उपकार कर , या दगडाला हि पाजर फुटू दे |
अन मला तिज्या बदल चे प्रेम,  व्यक्त करता येऊ दे |
खरंच मला प्रेम करता येवू दे...खरंच मला प्रेम करता येवू दे ...

               ---- सागर अबनावे

[sagarabnave]

 `

[Nattapron]

खूप चांगले लिहिले. ही गोष्ट मी खूप वाचू इच्छित आहे.

[sagarabnave]

thank you...

[Nattapron]

हा एक चांगला लेख आहे. मला खूप वाचन आवडते.

[sagarabnave]

Thank you..