आठवण

[Sagar salvi]

आठवणींचा पूर !
काय करू या आठवणींचं
जिथे जावं तिथे दिसतात,
मी असलो की मला बघतात
मी नसताना पटकन वीजतात.

एकतर त्यांनी हरवून जावं
आणि मला पुन्हा भेटूच नये,
मला त्यांनी जवळ घ्यावं
पण थेंब माझे वेचुचं नये.

आभाळ झालं काळं आणि
दाटून आला ऊर,
संथ वाहणाऱ्या आठवणींचा
मोठा आला पूर.

वाटत होतं आठवणींना
वाहून जाऊ दे,
एकदा तरी त्यांनी माझ्या
डोळ्यात पाहू दे.