दुष्काळ

[wadikar durga]

ढगांचा गडगडाट कुठे पळाला
पाऊस हरवून गेला
तडे गेले धरणीला
डोळा आमचा ओला आहे

स्वप्नातील हिरवे पीक
जीवनात आलेच नाही
कोरड्या आभाळाने
सुख आमचे वाहून नेले

कष्ठाचं पीक करपून गेलं
भुकेची आग पोटामध्ये
माझ्या मोडक्या संसाराला
सुकलेली बाग का आहे?


जगूण मरावं कि मरून जगावं
खूप मोठा पेच आहे
गाळला कितीही घाम तरी
दरवर्षी आमच्या वाटी दुष्काळच आहे

वाटा  गेल्या अंधारून
दिशाहीन मन आहे
डोळ्या समोर आज
फक्त दोरीचा गळफास आहे

@दुर्गा 
Mo.No.