कोरोना

[Dnyaneshwar Musale]

गरीब  मरतायत
राजकारणी चरतायत
दवाखाने खच्च भरातायत
ज्याच त्यालाच माहीत दिवस कसे सरतायत

ऑक्सिजनचा तुडवडा
खायला महाग आठवडा
मिळेनास झालं रेमेडिसीविर
हळु हळु सुटत चालले धीर.

कुठं उपाशी कुठं तुपाशी
कुठं आक्रोश कुठं टाहो
तरी सारे लुटतायत
जणू माणसं माणसंच
खायला उठतायत.

कुणी धीर देतेय
कुणी देव होतंय
कुणी कुणासाठी जीव देतेय.
तर कुणी पैशासाठी कुणाचा जीव घेतयं.


बातम्या ही येतात मरणावर
जागा ही उरली नाही सरणावर
आपल्यांचीच आपणच राहतो जिरवत
विसरून जावं सार
एक एक करत जवळची
माणसंच नकळत
चालल्यात हरवत