पाऊस कविता - " ओढा वाहातोय आनंदाने खळखळ "

[Atul Kaviraje]

मित्र /मैत्रिणींनो ,

     पावसाचे  दिवस  सुरु  आहेत . सगळीकडे  पाणीच  पाणी  होऊन  सृष्टी  मंगलमय ,जलमय  झाली  आहे . शहरा -सारखेच  गावाकडेही  वातावरणात  उत्साह , उमंग  भरून  ओसंडून  वहात  आहे . मग  त्या  ओढ्यानेही  का  मागे  राहावे  ?

     मागच्या  वर्षी  आलेल्या  दुष्काळात  ओढ्याचे  पाणी  साफ  सुकून  गेले   होते . तो  कोरडा  पडला  होता . पण  यंदा  पावसाने  केलेल्या  कृपेने  तो  आनंदून  गेला  आहे , पूर्ण  पाणी  भरून  तो  खळखळ , झुळूझुळू   वाहात  आहे . त्याच्या  आनंदाला  आज  परिसीमा , पारावार  नाहीय .

    मित्रानो , चला  तर  त्या  ओढ्याप्रमाणे  आपणही  आनंदी  होऊ . ऐकुया  तर  या  ओढ्याची  उल्हासित  कविता . माझ्या  कवितेचे  शीर्षक  आहे  - " ओढा  वाहातोय  आनंदाने खळखळ "


                                     पाऊस  कविता

                     " ओढा  वाहातोय  आनंदाने  खळखळ "
                    -------------------------------------


उल्हासित  होऊन  वाहातोय  खळखळ
ओढ्यास  भरते  आलेय  आनंदाचे
त्या  देव -दूताने , अमृत -जलाचा  करून  अभिषेक ,
ओढ्यास  दिलेय  दान  जीवनाचे .

दुष्काळात  नाव  त्याचे  नव्हते  राहिलेले
रूप   होते  गेलेले ,मातीमोल  झालेले
खडकाळ  जमीन , दगडांचे  उरलेले  अवशेष ,
साफ  सुकला  होता , पालटून   गेलेला  वेष

त्या  दया -घनास  येऊन   दया
त्याजवरी  जल -वृष्टी  करिता  झाला
आणि , अनोखे  नवं  - रूप  लेऊन  ओढा ,
पुन्हा  एकदा  खळखळ  वाहू  लागला .

थवा  पक्ष्यांचा  जिवंत  झाला
किलबिलाटाने  ओढयासवे  गाऊ  लागला
राई ,झाडे ,झुडे ,वेलींसह  जीवन -गाणे  गात ,
ओढा  पुढती  मार्ग -क्रमिता  झाला .

शुभ्र ,नितळ , निर्मल  जल  त्याचे
स्फटिकासम  होते  भासू  लागले
नवं -जीवन  प्राप्त  होऊन  त्यास ,
तयाचे  जुने  रूप  पालटून  गेले .

पावसाशी  नतमस्तक  होऊन  वदला
तू  माझा   प्रणेता , तूच  माझा  जीवन -दाता
आज  तुझ्यामुळे  मी  आहे ,
तुझे  उपकार  कसे  विसरू  ?

सुसंवाद ,  पावसाशी  कथित  करीत
नदीस  जाऊन   मिळाला , झुळूझुळू  वाहात
नदीने  त्यास  आपल्यात  सामावले ,
आणि  तिनेही  पुढती  मार्ग -क्रमण  केले .

पुढे  तीही  जाऊन  मिळाली  समुद्रास
त्यात  मिसळून   विलुप्त  जाहली
ओढ्याची  झुळझुळू  वाहणारी  वाट
आता  इथेच  होती  संपलेली .

काहीतरी  दिल्याचे  समाधान  होते
काहीतरी  ओढ्यास  मिळाले  होते
अवर्णनीय  आनंदाने  आणिक  तो ,
पुन्हा  एकदा  खळखळ  वाहात  होता .

-----श्री अतुल एस परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-11.06.2021-शुक्रवार.