( वास्तव -चारोळ्या ) - "ओझे" - (भाग-१)

[Atul Kaviraje]

                        वास्तव -चारोळ्या
                       "ओझे" - (भाग-१)
                       ----------------

1)   स्वतःचेच  ओझे  वाहून  थकलोय
      कुणालाही  नाही  द्यायचाय  बोजा
      यापुढेही  जीवन  असेच  जगायचे
      जमल्यास  घ्यायची  साऱ्यांची  रजा .

2)   हेच  सार  आहे  जीवनाचे
      ओझे  बाळगत  वहात  चालायचे
      थकत , खुरडत,  पावले  ओढत
      पण  चालणे  नाही  थांबवायचे .

3)   सुरुवात  वेगळी  झाली  होती
      दिवस  होते  मुक्त  उडण्याचे
      आता   वार्धक्याने  पंख  छाटलेत
      वजनही  सहवत  नाहीय  ओझ्याचे .

4)   पावले  भरकटलेली , अंतहीन  दिशा
      नाही  राहिलीय  कोणतीच  आशा
      एकट्याचाच  प्रवास , सोबती  नाही
      आयुष्याचे  ओझे  सात्यताने  वाही .

5)   काय  तुझे   आणि  काय  माझे  ?
      शेवटी  काय  राहील  दोघांचे  ?
      इतःपर  नाही  गवसले  सुख
      ओझेच  वाहिले  दुःखाच्या  डोंगरांचे  !

-----श्री अतुल एस परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-12.06.2021-शनिवार.