वास्तव-जीवन चारोळ्या - "वठलेले झाड" - भाग-१

[Atul Kaviraje]

                    वास्तव-जीवन चारोळ्या
                   "वठलेले झाड" - भाग-१
                   ---------------------

1)   जीर्ण झालेला माझा देह
      खिडकीतून पानगळ अनुभवत होता
      वठलेल्या झाडाचा आणी स्वतःचा,
      एक दुसऱ्याशी संबंध जोडत होता.

2)   केव्हातरी होते भर -गच्च लदलदलेले
      पाने -फुले -फळांनी अतीव बहरलेले
      आताशी जमिनीचा आधार घेत,
      एकाकी उभे कडकडीत वठलेले.

3)   अनुभव हाच सांगतो जीवनाचा
      काळ नसतो सदैव मुसमुसलेल्या जवानीचा
      काळानुसार हाती येते काठी,
      जणू पानझड झालेले झाड वठी.

4)   हरीताई पर्णाची केव्हाशी खुरटलीय
      ताठराई शाखांची जला-अभावी सुकलीय 
      तेव्हाची लडबडलेली मोहक वृक्ष-राई,
      भकास झाड-वठीत रूपांतरित झालीय.

5)   वठले  तरी  उभे  होते
      विषमता उगाळत दिमाखात समानतेच्या
      कितीतरी दिवस काढत जीर्ण-शीर्ण,
      मुळांच्या आधारे जमिनीच्या गर्भात.


-----श्री अतुल एस परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-29.06.2021-मंगळवार.