टाळले त्यांनीच होते

[कवी अमोलभाऊ शिंदे पाटील]

लक्तरे हृदयाची जाळले त्यांनीच होते
अत्तरे हृदयाची लावले त्यांनीच होते

हा देह झिजून गेला संसार जोडण्यात
सुख कमवून सारे टाळले त्यांनीच होते

किती माघार घेऊ ही सांग देवा तू तरी
वफदार कुत्र म्हणून पाळले त्यांनीच होते

एक एक थेंब घामाचा न्याय मागत आहे
या कष्टकरी देहाला साळले त्यांनीच होते

आता सहानभूती नको मोकळी द्या ओ थोडी
जिवंत असून रक्तातून वगळले त्यांनीच होते

कविराज...अमोल....
मो.९६३७०४०९००.अहमदनगर