वास्तव-जीवन चारोळ्या - "वठलेले झाड"- (भाग-2)

[Atul Kaviraje]

                         वास्तव-जीवन चारोळ्या
                       "वठलेले झाड"- (भाग-2)
                      ------------------------


6)   कालाय  तस्मै  नमः, उच्चार
      काळानुसार  खरा  होत  होता
      "वठलेले  झाड"  शेवटचा  श्वास  घेत,
      थरथरती  स्पंदने  देत  होता .

7)   "वठलेल्या  झाडा" ,
      तुला  मी  टाकणार  नाही
      तुला  मी  तोडणारही  नाही
      डोळ्यांच्या  खाचा  होईपर्यंत वृद्धत्त्वाने,
      आणखी  जगण्याचा  हट्ट  पुरवीनही .

   "वठलेला  वृक्ष"  अश्रुपूर्ण  नेत्रानी   
      कुऱ्हाडीचे  घाव  सहत  होता
      कृत -कृत्य  जीवन  मानवापयोगी  आले,
      तुटता -तुटता  मध्येच  हसत  होता .

9)   "वठलेल्या  झाडा"त  एका  कलाकाराने
      काहीतरी  वेगळेपण , आपलेपण  पाहिले
      नाविन्यपूर्ण  शोपीस  म्हणून  त्याने,
      भोवती  सुशोभित  कुंपणही  टाकले .

10) फुलोऱ्यात  झुलते  झाड  तेव्हाचे
      भूत -काळात स्वतःस  आठवत  होते
      आता  नाही  ती  रया  राहिली,
      सुकलेल्या  कंठाने  उदगारीत  होते .


-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-18.08.2021-बुधवार.