"कविता" - "होवू रममाण निसर्गात"

[Atul Kaviraje]

                                        "कविता"
                                       ----------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     आज ऐकुया, पर्यावरणाचे आणि निसर्गाचे महत्त्व राखण्यावर एक कविता. या कवितेचे बोल आहेत- "होवू रममाण निसर्गात"

                                    "होवू रममाण निसर्गात"
                                   ----------------------


चन्द्राचा शीतल कोमल आभास

दाटे मनी जणू चंदनाचा परिहास

बालपणीचा तो चंदा मामा यौवनात होई प्रितिचा साक्षी

प्रौढ़ा अवस्थेत अनुभवे बोलती

परी आजही त्याची रंगत न्यारी

मोठ मोठाल्या इमारती मागून दिसे जेव्हा आजही होती आठवणींचे खुलासे

अन् हळूच येई हसु गालावर कसे

कोजागिरी चा पाहुनी चंद्र तो हरखुनि मन जाई

प्रकृति च्या या सुंदर परिवर्तित वतावरणास किती बघू बाई

आता दिसतात का हे बदल पर्यावरणातील हो

कधी पौर्णिमा होते आणि कधी अमावस्या हे पण उमगतच नाही बर

मानवाने सार चित्रच पालटल

दूषित करून गप्प बसला

आता टिमकी वाजवतो हो कसा

5 - जुनला निदान एक तरी झाड लावा

देखरेख करा खत ,पाणि घाला वाढवा जपा अलाणा फ़लाणा

पाण्यासाठी नंबर ऑक्सिजन घेतो विकत

कोण करतो हो कदर माझी काही मोजकीच ना

ऋतुचे गणितच कोलमडुन ठेवलय या स्वार्थी मनुष्याने पर्यावरण दूषित करून

झाडे लावा झाडे वाचवा

पर्यावरणाचा मान राखा अन् सुंदर जीवन जगा.


             कवयित्री - मनीषा  नाडगौडा
          ----------------------------

                          (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-स्टोरीमिरर.कॉम)
                        ------------------------------------------


-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-16.09.2021-गुरुवार.