(विचारांचं समुद्र)

[ranjit sadar]

विचारांचं समुद्र

एव्हडं माश्यांच समुद्र
पण मीच का काठावर
लायकी नाही रे तुमची
येण्यास माझ्या वाटावर

मी बीज एकच पेरतो
पण येते शेती पाटाभर
विचाराच्या दुनियेत मी.
चालतो तरंगत लाटावर

जीभ माझी शुद्ध बोलें
वाणी माझ्या दातावर
कोहिनुरी काव्य मी रचे
माझ्या कोमल हातावर

कधी मन माझे जाई हे
एका सुंदरश्या घाटावर
विचार करून परत येई
ते घरच्याच ह्या ताटावर

कविता लिहायला जाते
मन पाण्याच्या माठावर
शब्द आणते वेचून मन
डोक्यात माझ्या साठाभर

मेहनत करत आहे मीच
रोज झोपण्यास खाटावर
आता पोहून येणार मीच
विचारांच्या ह्या लाटावर

कवी रंजित अंबादास सदर.
रा : बोईसर जि :पालघर