मला आवडलेल्या चारोळ्या-चारोळी क्रमांक-32

[Atul Kaviraje]

                                  मला आवडलेल्या चारोळ्या
                                      चारोळी क्रमांक-32
                                -------------------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     --चारोळीकार  त्याच्या  जीवनात  आलेल्या  प्रत्येक  अनुभवाचा  साक्षीदार  आहे . इतक्या  लहान  वयातच  त्याला  जीवन  कसं  जगावं  याची  चांगलीच  जाण  आहे , प्रचिती  आली  आहे . जीवन  जगणं  सोपं  नाही  असं  तो  म्हणतोय . इथे  पावला -पावलांवर  धोका  आहे . जपून  पावले  टाकीत  आपले  इच्छित , इप्सित  स्थळ  गाठावयाचे , टप्पा  पार  करायचा , तोही  डोळ्यांत  तेल  घालून , असं  त्याच  आग्रहाचं  म्हणणं  आहे . पुढे  तो  म्हणतोय , तुमचं  जीवन  जरी  तुम्ही  जगत  असलात , तरी  ते  अगम्यच  असं  असतं . तुम्हाला  ते  जगता  जगता  कळूनही  येत  नाही , की  आपण  ते  कसं  जगलो , किती  जगलो .

     अश्या  या  अनाकलनीय  जीवनात  अनेक  धोके  असतात . या  न  कळणाऱ्या  जीवनात  नेहमीच  सांभाळून  चालावं , सुख -दुःखाबरोबरच , अनेक  संकटेही  तुम्हाला  अनुभवास  येतील . त्यामुळे  जरा  धीराने , धीमेपणाने  घ्यावं . समोर  कुणीही  नाही , अन  रस्ता  जर  सरळ , मोकळा  असेल  तर  या  जीवनाचा  भन्नाट  वेग  घ्यावा , वेगाने  पुढे  जगत  जावे . पण  जर  का  पुढील  टप्प्यावर  एखादे  वळण  आले , तर  कसोशीने  आपला  वेग  थांबवावा , त्याला  ब्रेक  लावावा  आणि  मग  प्रत्येक  पाऊल  हे  जपून , तावून  सुलाखून , डोळ्यांत  तेल  घालून  टाकावं . कारण , जर  तुम्ही  या  वळणावर  वेग  घेतलात , तर  अपघात  नक्कीच  आहे . त्यामुळे  खबरदारी  घ्या . जीवन  हे  एकदाच  मिळतं . ते  नीट  जगा , उत्तम  जगा  आणि एक आदर्श  घालून  द्या .

न कळणाऱ्या जीवनात
थोडं सांभाळून चालावं
सरळ रस्त्यावर वेगाने तर
वळणावर पाऊल जपून टाकावं.
===============

--नव-चारोळीकार
-----------------

                       (साभार आणि सौजन्य-मराठी विचार.कॉम)
                      --------------------------------------


-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-06.07.2022-बुधवार.