मला आवडलेल्या चारोळ्या-चारोळी क्रमांक-44

Started by Atul Kaviraje, July 31, 2022, 01:01:53 AM

Previous topic - Next topic

Atul Kaviraje

                                  मला आवडलेल्या चारोळ्या
                                     चारोळी क्रमांक-44
                                 ------------------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     --आईचा  अजून  एक  गुण , हा  चारोळीकार  अतिशय  अभिमानाने  येथे  सांगत  आहे . यापूर्वीच्या  चारोळ्यातून  या  नवं -चारोळीकाराने , आईच्या  ममतेची , महानतेची , आईपणाची  अनेक  वैशिष्ट्ये    सांगितली  आहेत . ही  चारोळी  वाचण्यास  वाटते  सोपी , सहज  पण  तिच्यात  खूपच  गहन  अर्थ  भरला  आहे . आईचे  बाळ  एकदा  का  रडू  लागले , की  ते  पाहून  आई  अस्वस्थ  होते . तिला  कळत  नाही   कि  बाळाला  नक्की  काय  होतंय , त्याला  काय  दुखापत  झालीय . कारण  बाळ  हे  बोलू  शकत  नाही . आपले  दुःख  तो  फक्त  रडूनच  सांगू  शकतो, ऐकवू शकतो . अश्या  वेळी  आईची  ती  परीक्षा  असते .

     अशी  अनेक  अजूनही  कारणे  असतात , की  ज्यामुळे   बाळाचे  रडणे  थांबत  नाही . अश्या  वेळी  घरातली  सर्व  माणसे  हवालदिल  होतात . त्यांना  काहीही  करून  बाळाचे  रडू  हे  काही  थांबवता  येत  नाही .नाना  परीने  प्रयत्न  करून , शर्थ  करूनही  ते  बाळाला  हसवण्यास , त्याचे  रडू  थांबविण्यास  असमर्थ  ठरतात . आणि  आपल्या  बाळाचे  हे  दुःख , त्याचे  रडणे  आईला  सहन  होत  नाही . नऊ  महिने  पोटात  वाढविलेले  आपलेच  लहान  रूप , त्याचे  दुःख  ती  जास्त  काळ  पाहू  शकत  नाही .

   आणि  हे  सर्व  पाहून  नकळत  तिच्या  डोळ्यांत  पाणी  येते , बाळाचे  दुःख  समजण्याचे  आकलन  तिला होते  , एक  शक्ती  तिला  प्राप्त  होते . मग  त्याला  मायेने  ती  जवळ  घेते , आपल्या  कुशीत  घेते , त्याला  थारवते , त्याला  शांत  करण्याचा  प्रयत्न  करते . त्याचे  दुखणे , त्याचे  दुःख  समजून  घेते . बाळाचे  रडणे  हे  तिला  आपसूक  रडवून  जाते . आई -बाळामध्ये  एक  जन्मतःच  दुवा  निर्माण  झालेला  असतो . तिच्या  मनातील  सर्व  भाव -भावना  तिच्या  डोळ्यांवाटे  वाहू  लागतात . आपल्या  अश्रूंची  बरसात  ती  आपल्या  बाळावर  करते . त्याला  नाना  परीने  हसवण्याचा  प्रयत्न  करते , व  शेवटी  ती  त्यात  सफल  होते . आता  बाळाचं  रडणे  थांबून , तो  तिच्या  उबदार  कुशीत  शांतपणे  पहुडलेला  असतो , मुठी चोखत झोपलेला  असतो . खरोखरच , आई  ही  शेवटी  आईच  असते . तिची  बरोबरी  कुणीच  करू  शकत  नाही .

आपल्या बाळाला
हसवण्यासाठी
जी स्वतः रडायला तयार असते
ती फक्त आई असते.
===============

--नव-चारोळीकार
----------------

                     (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-मराठी विचार.कॉम)
                    -------------------------------------------

-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-31.07.2022-रविवार.