चारोळी पावसाची-क्रमांक-33-नाते पावसाशी

[Atul Kaviraje]

                                       चारोळी पावसाची
                                          क्रमांक-33
                                      ----------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     --नवं  चारोळीकाराला  पाऊस  आवडतो. पावसाळा  मनापासून  आवडतो. नेहमीच  तो  त्या  पावसाळ्याची  वाट  पाहत  असतो. हा  एकचं  असा  ऋतू  आहे , की  जो  त्याच्या  मनाला  , शरीराला  ओलेचिंब  करून  टाकतो , मनास  आनंद  देतो . प्रस्तुत  चारोळीतून  त्याचे  आणि  पावसाचे  एक  अतूट  नाते  असल्याचे  दिसत  आहे . वर्षभरात  येणाऱ्या  इतर  ऋतूंमध्ये  हाच  पावसाचा  ऋतू  त्याला  का  बरं  आवडत  असावा  ? या  पावसानेच  त्याचे  मन  का  बरं  एवढे  मोहित  केले  असावे , त्याच्यावर  काय  एवढी  जादू  केली  असावी , तो  पावसाकडे  एवढा  का  बरे  आकर्षित  झाला  असावा , हे  त्याच्याच  तोंडून  आपण  ऐकुया .

     हा  नवं -चारोळीकार  पुढे  म्हणतोय , की  पावसाची  दरवर्षी  चातकाप्रमाणे  वाट पहात  असतो . थेम्ब  थेम्ब  पाण्यासाठी  जसा  चातक  तरसत  असतो , ज्यासाठी  तोही  वर्षभर  पावसाची  वाट  पहात  असतो , पाणी  हेच  या  चातकाचे  जीवन  असते. तद्वतच  या  चारोळीकाराचेही  जीवन  बहुधा  पाणीच  असावे . त्याचे  जगणेही  हेच  असावे . सुरुवातीला  जेव्हा  पहिले  पाणी  भूवर  पडते , तेव्हा  सर्वत्र  पसरणारा , मातीचा  तो  ओला  सुगंध , दरवळ  त्याला  एका  अनोख्या  दुनियेत  घेऊन  जातो . या  मृत्तिका -सुंगधाची , परिमलाची , सुरभीची  कोणत्याही  अत्तराबरोबर , फुलांबरोबर  किंवा  अन्य  सुगंधी  वस्तूंशी  बरोबरी  होऊ  शकत  नाही, असे  तो  आवर्जून  सांगतो .

     पावसाची  नांदी  हा  नेहमीच  वारा  घेऊन  येत  असतो . पावसाळ्यात  गार  वारा  सुटला , की  समजायचे  हे  त्या  पाऊस -देवाच्या आगमनाचे वृत्त  घेऊन  आला  आहे . तो  अंगाला  झोम्बणारा  गार  गार  वारा , चारी  बाजूनी  शरीराशी  खेळणारा  ओलेता  थंड  वारा , त्याला  नेहमीच  आवडतो . मोठ्या  मुश्किलीने  त्याचा  बोचरेपणा  तो  सहन  करतो . कारण  त्याला  प्रतीक्षा  असते  ती  त्यानंतर  पडणाऱ्या  त्याच्या  हव्याहव्याशा  पावसाची . मुद्दामूनच  तो  पावसात  छत्री  घेऊन  जात  नाही . हलक्या  सरी , रिपरिप , कोसळणाऱ्या  पावसाच्या  धारा , अश्या  अनेक  प्रकारे  पडणारा  पाऊस  त्याला  नेहमीच  आवडतो .आणि  मग  तो  त्या  अविरत  बरसणाऱ्या  पाण्यात  ओला -चिंब  होतो , नख -शिखांत  भिजून  जातो. त्याला  पुढे  होणाऱ्या  सर्दी -पडश्याचे , खोकल्याचे , किंवा  ज्वराचे  भान  नसते . त्याला  ठाऊक  असतं  फक्त  भिजायचे , आणि  भिजायचे . मग  कोणाचीही  पर्वा  त्याला  नसते . त्याला  फक्त  येत  असतो  मृत्तिका -गंध , त्याला  फक्त  जाणवत  असतो  तो  गार  गार  शीत  बोचरा  पवन  आणि  त्या  सतत  बरसणाऱ्या  पावसाच्या  मुसळधार  धारा . 

           नाते  पावसाशी 
          --------------
पाऊस पडत असताना, तो मातीचा सुगंध,
आणि गार गार वारा......
मला नेहमीच आवडतात झेलायला,
मुसळधार पावसाच्या त्या बरसणाऱ्या धारा....
=====================

--नवं -चारोळीकार
-----------------

                 (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-मन माझे.ब्लॉगस्पॉट.कॉम)
                -------------------------------------------------

-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-13.08.2022-शनिवार.