चारोळी पावसाची-क्रमांक-36-तुझ्या आठवांचा पाऊस

[Atul Kaviraje]

                                       चारोळी पावसाची
                                          क्रमांक-36
                                      ----------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     --आजचा  हा  मुसळधार  कोसळणारा  पाऊस  पाहून , प्रस्तुत  चारोळीतून  हा  प्रियकर , ते  दिवस  आठवायचा  प्रयत्न  करतोय . नवं -चारोळीकाराचा  हा  प्रियकर  आपल्या  प्रेयसीत  अजूनही  गुंतल्याचे , तिच्या  प्रेमात  आजही  अडकल्याचे  स्पष्ट  दिसून  येत  आहे . त्या  एका  विलक्षण , स्मरणीय  क्षणी  दोघांची  अशीच  भेट  झाली  होती , जेव्हा  असाच  मुसळधार  पाऊस  कोसळत  होता . तिचे  ते  ओलेते , चिंब  सौंदर्य  पाहून  तिच्या  प्रेमात  तो  असाच  आकंठ  बुडून  गेला  होता . तीही  त्याच्या  रुबाबदार  व्यक्तिमत्त्वावर  फिदा  झाली  होती . आणि  इथेच  त्यांच्या  प्रेमाचा  अंकुर  भर  पावसात  रुजतं  गेला  होता , फुलत  गेला  होता .

     पुढे  हा  प्रेमी  सांगतोय , की  जेव्हा  माझी माझ्या प्रियेशी  भेट  झाली  होती , तेव्हा  वातावरणात  एक  असा हवा-हवासा  सुगंध  भरून  वाहत  होता,  तसाच  सुगंध  तिच्या  ओलेत्या , न्हालेल्या , चिंब  तनुला  येत  होता . तो  मंद -मंद  सुगंध  मला  एका  वेगळ्याच  विश्वात  घेऊन  गेला  होता . तो म्हणतोय, तुझा  तो  स्पर्श  मला  अजुनी  हवा -हवासा  होता . पावसाच्या  त्या  घन -गंभीर  पार्श्वभूमीवर  तुझ्या  सौंदर्याचे  बखान , वर्णन  हा  तुझ्या  तनुला  येणार  अनोखा  मंद -मंद  सुगंध  करीत  होता . तुझ्या  तनुला  बिलगून  पडणारा  पाऊस  तुला  वाऱ्यासवेही  खेळवत  होता . आपण  तेव्हा  केव्हा  एकाकार , एकरूप   झालो  ते  मला  मग  कळलेच  नाही .

     आणि  मग  असं  काहीतरी  घडलं , की  प्रेमात  विरहाचे  दुःख  मला  आणि  तुलाही  सहावे   लागले . आज  या  पडणाऱ्या  सुवासिक  पावसाने  माझ्या  त्या  आठवणींना  उजाळा  दिला  आहे . मला  समोरच  तुझी  ओलेती  अशी  भासमान  प्रतिमा  दिसू  लागली  आहे . तुझा  तो  हवा -हवासा  स्पर्श , तुझ्या  अंगाला  येणार  तो  भिनि -भिनि ,मंद -मंद  सुवास , सुगंध  आजही  मला  जाणवतोय . तुझे  ओले -चिंब  रूप  माझ्या  डोळ्यांसमोरून  काही  हटत  नाहीय . असं  आता  प्रत्येक  पावसाळ्यात  होऊ  लागलंय . तू  माझ्या  जीवनात  नाहीस , पण  या  आठवणी  काही  मला  पुसता  येणं  शक्य  नाही . त्यांना  उलट  अधिकच  उजाळा  मिळत  आहे . आणि  याला  तो  पाऊसच  जबाबदार  आहे . तुझ्या  आठवणीत  माझा  श्वास अडकलाय  प्रिये . तूच  माझा  तेव्हा  श्वास  होतीस  आणि  आजही  आहेस . मला  तुला  विसरणं  अशक्य  आहे . माझ्या  प्रत्येक  श्वासागणिक  मला  तुझी  येणारी  आठवण  प्रकर्षाने  वाढत  आहे . मला  महिताहे , की  आता  ते  दिवस  परतून  नाही  येणार , म्हणून  मी  त्या  आठवणींतच  माझं  मन  रमवतोय .

       तुझ्या आठवांचा पाऊस
      ---------------------
ओल्या तुझ्या त्या स्पर्शाला,
मंद-मंद असा सुवास आहे,
आजही आठवतोय तोच पाऊस,
अडकलेला ज्या मध्ये माझा श्वास आहे.
==================

--नवं -चारोळीकार
-----------------

                 (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-मन माझे.ब्लॉगस्पॉट.कॉम)
                -------------------------------------------------

------संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-19.08.2022-शुक्रवार.