मला आवडलेल्या चारोळ्या-चारोळी क्रमांक-54

[Atul Kaviraje]

                                 मला आवडलेल्या चारोळ्या
                                    चारोळी क्रमांक-54
                                ------------------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     --अतिशय  दुःखद  अर्थ  असलेली , विदारक  सत्य  असलेली , दारुण  वास्तव  असलेली  ही  प्रेम -विरह  चारोळी , या  नवं -चारोळीकारच्या  विदीर्ण  मनःस्थितीचे  सत्य -स्वरूप  दाखवून  देते .त्याच्या  मनात  सलत  असलेले  दुःख , मनातल्या  भावना  येथे तो  कथित  करीत  आहे . प्रेमात  आलेली  असफलता , ते  अयशस्वी  प्रेम , त्याचे  भोगावे  लागणारे  परिणाम , दुष्परिणाम  या  सर्वांची  चारोळीकाराने  येथे  सांगड  घालण्याचा  प्रयत्न  केला  आहे . खरं  प्रेम  ही  कल्पनाच  सुखावह , शरीरात  रोमांच  फुलवणारी , मानस  उभारी  देणारी , आनंद  देणारी  असते . पण  येथे , त्याच्या  जीवनात  काहीतरी  विपरीतच  घडल्याचे  जाणवत  आहे .

     प्रेमात  अयशस्वी  झालेला  हा  नवं -चारोळीकाराचा  प्रियकर , हताशपणे  म्हणतोय , की  हे  प्रिये , मी  तुझ्यावर  प्रेम  केले , अगदी  निस्सीम , निःस्वार्थ , निर्मळ  प्रेम  केले . तुझ्यावाचून  मला  काहीही  दृष्टीस  पडत  नव्हते . नयनांत  नेहमीच  तुझीच  छबी  मला  दिसत  होती . उठता -बसता , झोपेत -जागेपणी  फक्त  तू  आणि  तूच  मला  दिसत  होती . इतकी  तू  माझी  होतीस . पण  प्रिये , अवचित  असं  काहीतरी  घडलं , अशी  एक  दुर्दैवी  घटना  घडली , की  जिने  तुला  माझ्यापासून  दूर  केलं , हिरावून  घेतलं . तुझ्या  घरच्यांनी  तुझे  लग्न  एका  दुसऱ्या  तरुणाशी  लावून  दिलं . हे  मला  फार  उशिराने  समजलं , उमजलं . जेव्हा  कळलं  तेव्हा  फार  उशीर  झाला  होता . आता  माझ्या  हातात  काहीही  नव्हतं . तुझाही  तुझ्या  घरच्यांना  विरोध  करण्याचे  धाडस  झाले  नाही .

     सखे , प्रिये  आज  मला  राहून  राहून  तुझी  आठवण  येत  आहे . आपले  तेव्हाचे  प्रेम  मला  आठवत  आहे .पण  सारं  अनपेक्षित , मनाविरुद्ध  घडल्यामुळे माझ्या  हृदयावर  आघात  होऊन  एक  न  भरणारी  जखम  घेऊन  मी  आज  वावरतोय . ती  बोचरी  सल  आजही  मला  विदीर्ण  करतेय , माझ्या  हृदयाचे  शत -शत  तुकडे  करतेय . आता  फक्त  आठवणीच  उरल्यात . आता  मला  काहीच  करावंसं  वाटत  नाही .माझ्या  जीवनाला  काहीच  अर्थ  नूरलाय . हे  जीवन  तुझ्यावाचून  भकास , ओसाड  असं  वाळवंटच  झालं  आहे  जणू . या  माझ्या  जीवनात , जगण्यात  आता  काहीच  राम  उरलेला  नाहीय . बरीच  वर्षे  उलटून  गेलीत , जेव्हापासून  तुझा  विरह  झालाय . पण  तुझी  आठवण  अजूनही  मला  येतेय , माझी  छळणूक  करतेय , माझ्या  काळजावर  आघात  करून  जातेय . असो , जिथे  असशील  तिथे  तू  सुखी  राहा  प्रिये , हीच  माझी  त्या  परमेश्वरापाशी  प्रार्थना .

============
हृदयात  एक  जखम
आजही  सलत  होती ...
आठवण  तुझी  का  ?
मलाच  छळत  होती ...
============

-- नवं -चारोळीकार
------------------

                     (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-इन मराठी.इन)
                     --------------------------------------

-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-20.08.2022-शनिवार.