शिवकाव्य-शिवराज्याभिषेक (पोवाडा)--क्रमांक-2

[Atul Kaviraje]

                                       "शिवकाव्य"
                                      ------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     आज वाचूया, "शिवकाव्य" या ब्लॉग मधील एक काव्य. या काव्याचे शीर्षक आहे- "शिवराज्याभिषेक (पोवाडा)"

                            शिवरायांवर रचलेले काव्य...
                            शिवराज्याभिषेक (पोवाडा)--क्रमांक-2--
                          -----------------------------------

                   चाल
भिंतीवरी चित्रें काढलीं हातीं आटोकाट,
वृक्षछाया घनदाट, काय वर्णावा थाट,
भरजरी छत शोभेला, शोभेला हो मोत्याच्या झालरी लोंबल्या ॥
डवणा, पाचू, मर्वा कुंडया होत्या लई दाट,
काश्मीरी गुलाब दाट, सुवास येतो घमघमाट,
पानविडे जागजागेला, जागेला हो गालिचे सर्व जमिनीला ॥
सुवर्णाचें तक्त केलें त्यानें मजेदार, बत्तीस मण त्याचा भार,
रत्नेंा जडलीं अनिवार, माणिक मोतीं पाचू चमकती,
चमकती हो आकाशीं तारे जणूं अती ॥
रत्नीजडित सिंहासन त्या खांब आठ, छत्रचामर अफाट,
धार्मिक सारा थाट, व्याघ्रांबर त्यांत बसण्याला,
बसतांना हो आर्यांचा आचार आचरिला ॥
मृत्युलोकीं आला काय इंद्रदरबार, अष्ट प्रधान बाणेदार,
रणमस्त सरदार, इंद्रास शोभे देवगुरु हो तसा शिवाजीस भट गुरु ॥
सिंहासनीं बसविला शिव भूपाल, पुष्पवृष्टीची धमाल, केली सार्यां नीं
कमाल, पंचार्ती आली आर्तीला, आर्तीला हो वेद घोष त्याचे जोडीला ॥
वाद्यांचा गजर झाला सारा दणदणाट, तोफा सुटती आफाट, भयंकर गडगडाट,
क्षणो क्षणीं आवाज दणक्यांत, दणक्यानं हो किल्ल्यावरनं तोफा सुटतात ॥
भरी जरी राजमुगुट घेऊन हातांत, मध्यभागीं तो मध्यांत,
मोत्याचा तुरा त्यांत, गागाभट्ट चाले डौलानं, डौलानं हो शिवाजीचे मस्तकीं ठेवीत ॥
छत्रपति गर्जति लोक वारंवार (श्री छत्रपति शिवाजी महाराज की जय), केला त्यांनीं जयजयकार,
वंदितो दरबार, दुमदुमे अवघी मेदिनी, मेदिनी हो तशी धन्य शिवजननी ॥
नाना वस्त्रें अलंकार दिले त्यानें दान, ज्याचा त्याचा ठेवून मान,
केला योग्य तो सन्मान, लाखों होन दिले विप्रांना, विप्रांना हो तसे दिले गोरगरिबांना ॥
पन्नास हजार विप्र आला होता आटोकाट पन्नास हजार इतर जात, भिक्षेकरी वेगळा त्यांत,
लाखावर लोक पंगतीला, पंगतीला हो होते दोन्ही वेळ जेवण्याला ॥
हत्तीवर अंबारी राजा झाला स्वार, मागेंपुढें घोडेस्वार, ललकारी चोपदार,
जरीपटका होता आघाडीला, आघाडीला हो तसा भगवा झेंडा जोडीला ॥
स्वारी चाले रस्त्यानं मंगलप्रभात, नारी होत्या त्या दारांत,
ओवाळीती आनंदांत, आनंद मावेना हृदयांत, हृदयांत हो आनंद सर्व जनतेंत ॥

              चाल : मिळवणी
शिवसिंह झाला भूपाल । राज्य स्थापिल ।
बंड मोडिलं । यवनावर केली पूर्णपणे मात ।
गो-ब्राह्मण-पालक ख्यात । प्रल्हादराय नित्य दंग कवनांत ॥

--शाहीर प्रल्हादराय जामखेडकर
(Tuesday, December 15, 2009)
-----------------------------------

                   (साभार आणि सौजन्य-शिवकाव्य.ब्लॉगस्पॉट.कॉम)
                               (संदर्भ-मराठी ब्लॉगर्स.नेट)
                  --------------------------------------------
                       
-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-10.09.2022-शनिवार.