चारोळी पावसाची-क्रमांक-53-पावसा ठेव त्यांची आठवण

[Atul Kaviraje]

                                   चारोळी पावसाची
                                      क्रमांक-53
                                  ----------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     --केव्हातरी  भाव-विवश  होऊन  ही  कवयित्री  म्हणतेय , की  हे  पावसा , तू  तिथे  पड , तुझ्या  सरीचे  पाणी , जल  तिथे  पडू  दे , जिथे  कष्टकरी  देहांचे  निर्माल्य  झाले  आहे . त्यांचे  मेहनती , काटक , कष्टी  देह  तिथे  पुरले  आहेत , जे  केव्हाच  मातीत  मिसळून  त्यांचीही  मग  माती-मृत्तिका  झाली  आहे . कवयित्री  सद्-गदीत  होऊन  पुढे  म्हणतेय , की  तू  तिथे  पड , जिथे  अश्या  देहांची  माती  झालीय , त्या  मातीचा,  तू  पडून  सुगंध  सारीकडे  पोचव , तुझे  तुषार , तुझे  जल , तुझे  टिपूस  त्या  मातीवर  पडून  तू  तेथील  बियांचे  अलौकिक  वृक्षामध्ये  रूपांतर  कर , ज्याची  कीर्ती , ज्याची  ख्याती   दूर  दूर  पसरेल .

  पावसा ठेव त्यांची आठवण
-----------------------
कष्टकरी देहाचे या,
मृदेमधी मिसळन व्हावे,
पावसाचे काही टिपूस मिळूनी,
मृदेवरी त्या वृक्ष फुलावे...
==============

--कवयित्री:साक्षी कांबळे
---------------------

                    (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-विश मराठी.कॉम)
                   -----------------------------------------

-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-22.09.2022-गुरुवार.