मला आवडलेल्या चारोळ्या-चारोळी क्रमांक-87

[Atul Kaviraje]

                              मला आवडलेल्या चारोळ्या
                                 चारोळी क्रमांक-87
                             -----------------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

      --चंद्रशेखर  सरांच्या  या  गूढ  चारोळीत  प्रेमाचे  सारं  काही  सार  भरल्यासारखं  वाटत . त्यांच्या  चारोळीतील  नायक , प्रियकर  आपल्या  प्रेयसीस  भेटतो . मग  ती  दोघे  समुद्र  किनाऱ्यावर  फिरायला  जातात . वाळूत  बसून  रेघोट्या  मारणं  हा  दोघांचाही  छंद  आहे . अचानक  प्रियकर  बोलता  बोलता  दूर  अथांग  क्षितिजापर्यंत  पसरलेल्या  समुद्राकडे  पहात  थांबतो . आणि  एकटक  दूरवर  पाहू  लागतो . आता  त्याचा  तो  अबोला  त्याच्या  प्रेमिकेस  प्रश्न  देतो . हा  वाचाळ  बोलता-बोलता  असा  गप्प  का ? असं  तिला  राहून  राहून  वाटू  लागतं . आणि  अवचित  त्याला  मग  काहीसं  आठवून  हसू  फुटतं . कदाचित  मागचा  एखादा  प्रसंग  त्याला  आठवला  असावा . आता  तिला  जरा  हायसं  वाटतं , की  हा  जरी  बोलला  नाही  तरी  हसला  तर  आहे . काय  बरं  याच्या  मनात  दडलंय  ? की  ज्यामुळे  याला  हसू  येतंय . आणि  इथे  प्रियकर  विचार  करतोय , माझे  हास्य  तिला  काही  सांगून , सुचवून  गेलंय  का ? तिने  या  हास्यापाठचा  अर्थ  ओळखलाय  की  काय  ? तिला  सर्व  कळलंय  की  काय  ? आणि  या  मूक-अबोल-हास्याच्या  खेळात  ती  दोघे  संध्या-छाया  उतरेपर्यंत  रममाण  होतात .

==============
गप्पच राहIवसं वाटतं
तुझ्याजवळ बसल्यावर
वाटतं तुच सगळं ओळखावस
मी गालात हसल्यावर....
==============

--चंद्रशेखर गोखले
----------------
--संकलक-पियुष तायडे
(Wednesday, October 07, 2015)
------------------------------------

             (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-माझ्या लेखणीतून.ब्लॉगस्पॉट.कॉम)
             ------------------------------------------------------

-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-13.10.2022-गुरुवार.