मला आवडलेल्या चारोळ्या-चारोळी क्रमांक-110

[Atul Kaviraje]

                                मला आवडलेल्या चारोळ्या
                                  चारोळी क्रमांक-110
                               ------------------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     --नवं-चारोळीकार  कौस्तुभ , यांच्या  चारोळीतील  प्रियकराला  ठायी-ठायी , प्रत्येक  ठिकाणी  आपल्या  प्रियेचे  अस्तित्त्व  जाणवत  आहे . एके  दिवशी  तळ्याकाठी  तो  तिच्यासवे  बसून  गप्पात  रंगून  गेला  होता . या  गप्पात  किती  वेळ  व्यतीत  झाला  हे  त्याला  कळलंच  नाही . पण  जेव्हा  तो  भानावर  आला  तेव्हा  त्याला  असं  आढळून  आलं   की  तो  तर  तळ्याकाठी  एकटाच  आहे . सोबत  कुणीही  नाहीय . मग  मी  आतापर्यंत  कुणाशी  बरं  बोलत  होतो . राहून  राहून  त्याला  हाच  प्रश्न  सतावत  होता . बरं  हा  भास  असेल  तर  मग  तळ्यातल्या  पाण्यात  पडलेलं  प्रियेचे  प्रतिबिंब  हे  तरी  खरं  असायला  हवं , की  हा  पण  एक  भासच  होता . त्याला  राहून  राहून  स्वतःचंच  आश्चर्य  वाटत  होत . की  असं  का  घडतंय , ती  मला  अशी  भासमान  का  बरं  वाटून  राहिलीय , ती  मला  अशी  सतत  का  बरं   दिसून  राहिलीय . या  प्रश्नात  गुंतत , मग  तो  निःशब्दच  कितीतरी  वेळ  तळ्याकाठी  एकटाच  बसून  राहतो .

==================
निशब्द एका तळ्या काठी,
मी गप्पांत तुझ्या रंगलो होतो
पण तो सुद्धा शेवटी भासंच ठरला सये,
ते पाण्यावर पडलेल तुझ प्रतिबिंब,
अन तिथे मी एकटाच होतो.
==================

--© कौस्तुभ
------------
--संकलक-पियुष तायडे
(Tuesday, January 13, 2015)
--------------------------------

             (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-माझ्या लेखणीतून.ब्लॉगस्पॉट.कॉम)
             ------------------------------------------------------

-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-05.11.2022-शनिवार.