मला आवडलेल्या चारोळ्या-चारोळी क्रमांक-124

[Atul Kaviraje]

                                 मला आवडलेल्या चारोळ्या
                                    चारोळी क्रमांक-124
                               ------------------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     --नवं-चारोळीकार  या  प्रेम-चारोळीतून  प्रेमाची  एक  वेगळीच  भाषा , एक  आगळा  अर्थ  सांगून  जातोय . त्याच्या  चारोळीतील  प्रियकरास  असं  वाटत , की  आपली  प्रिया  ही  अशी  असावी , की  जी  बोलताच  फक्त  तिच्या  सहवासावरून , तिच्या  अबोल  हालचालींवरून  मला  तिच्या  भावना  सहज  कळाव्यात . येथे  मग  प्रेम  व्यक्त  करण्यास  शब्दांची  ती  गरज  काय  ? तिचा  सहवासचं  मला  तिचं  प्रेम  सांगण्यास  पुरेसा  असतो . आणि  प्रेम  कळण्यास  काय  हवं  तर , तिने  माळलेल्या  मोगऱ्याचा  तो  टवटवीत  गजरा , की  त्याचा  सुवास  सर्वदूर  पखरत  रहावा . आणि  मी  तो  मोहक  सुगंध  माझ्या  श्वासाने  माझ्या  छातीत  भरून  घेतलेले  ते  सुगंधी  क्षण , आणि  तो  कितीतरी  वेळ  श्वासातून  माझ्या  शरीरात  भिनावा . या  अनोख्या  अनूभूतीस  कशाचीही  उपमा  येऊच  शकत  नाही , हेच  का  प्रेम  असतं  ? यालाच  का  प्रेम  म्हणतात  ?

==================
प्रेम म्हणजे काय...
हवा असलेला तिचा नि:शब्द सहवास,
नी, तिनं माळलेल्या गज-याचा
मी ऊर भरुन घेतलेला श्वास.
==================

नवं-चारोळीकार
--------------

             (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-माझ्या लेखणीतून.ब्लॉगस्पॉट.कॉम)
            -------------------------------------------------------

-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-19.11.2022-शनिवार.