मला आवडलेल्या चारोळ्या-चारोळी क्रमांक-142

[Atul Kaviraje]

                                 मला आवडलेल्या चारोळ्या
                                    चारोळी क्रमांक-142
                                ------------------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     --पुन्हा  एक  नवं-चारोळीकाराची  ही  आठवणीवरली  चारोळी  काहीतरी  सुचवून  जाते . त्याच्या  प्रेम-विरह  चारोळीतील  हा  प्रियकर  त्याच्या  प्रेयसीस  म्हणतोय , की  प्रिये , तुझी  मला  सतत  आठवण  येत  आहे . तू  जरी  प्रत्यक्ष  समोर  नसलीस  तरी  तुझे  ते  रूप  मला  राहून  राहून  दिसत  आहे . ते  काही  आठवणींतून  पुसलं  जात  नाहीय . आणि  अवचित  मग  केव्हातरी  ओठांवर  माझ्या  मलाही   नकळत  हसू  फुटत , स्मित-हास्य  उमलते . मग  भांबावून  मी  मलाच  प्रश्न  विचारतो , की  काय  रे  हसतोस  काय ,  बहुतेक  तिची  तुला  याद , आठवण  आली  असावी . आणि  हे  साक्ष  देणारे  माझे  ओठ  अIणिकच  उमलू  लागतात . अश्या  आठवणींत  रमूनच  राहता , दंग  होता  माझे  मलाच  भान  राहत  नाही . मी  मलाच  विसरून  जातो, तर या जगाचे काय ?  माझ्या  भोवतालच्या  परिस्थितीचे  भान  मग  मला  राहत  नाही . त्याचाही  मला  क्षणभरही  का  होईना  तुझ्या  आठवणींत  राहून  विसर  पडतो . सखये , तू  आहेसच  अशी . न  विसरता  येण्यासारखी .

=============
माझ्या ओठावरचं हसु,
आहे साक्ष तु आठवल्याचं
आठवणी तुझ्या आठवुन,
क्षणभर जगाला विसरल्याचं.
=============

नवं-चारोळीकार
--------------

             (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-माझ्या लेखणीतून.ब्लॉगस्पॉट.कॉम)
            --------------------------------------------------------

-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-07.12.2022-बुधवार.