मला आवडलेल्या चारोळ्या-चारोळी क्रमांक-149

[Atul Kaviraje]

                                मला आवडलेल्या चारोळ्या
                                  चारोळी क्रमांक-149
                               -----------------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     --जीवनाचे  खरे  सत्य , सारं  हा  नवं-चारोळीकार  आपणास  या  चारोळीतून  सांगत  आहे . तो  म्हणतोय , आपल्याला  आवडणाऱ्या  व्यक्तीची  आपणास  जेव्हा  ओढ  लागते , ती  नेहमी  भेटावीशी  वाटते , हवीहवीशी वाटते. तिचे  नित्य  दर्शन  व्हावेसे  वाटते . आणि  तीच  जर  आपणास  भेटत  नसली  तर  आपल्या  मनाला  एक  हुरहूर  लागून  जाते . आपल्या  मनाची  ओढाताण  होते . मन  अस्थिर  होते , दोलायमान  होते , एक  अनामिक  रुखरुख, कळकळ  लागते . आणि  ती  व्यक्ती  कधीच  आपणास  भेटली  नाही , इतकी  वाट  पाहूनही  ती  आपल्या  नजरेस  पडली  नाही , तिचे  दर्शनच  झाले  नाही , तर या   ओढाताणीचे  रूपांतर  एका  चटके  देणाऱ्या  वणव्यात  होते , जो  निरंतर  आणि  निरंतर  मनात  पसरत  जातो , आणि  त्याची  आग  कधीच  थांबत  नाही, विझत नाही. आणि  मग  शेवटी  व्हायचा  तोच   अटळ ,न  थांबविता  येणार  परिणाम  समोर  असतो . असं  चटका  बसून  बसून , हा  वणव्याचा  दाहक अग्नी  भडकून-भडकून  आपल्या  आयुष्याचेच  मात्र  कोरडे  रान , नष्ट  झालेला फुललेला मळI, रुक्ष   वाळवंट  होण्यास  कदापिही  वेळ  लागत  नाही .

==============
कोणाची तरी ओढ लागली
की ओढाताण होतेच !
वणवा लागतो मनाला,
नि आयुष्याचे कोरडे रान होते.
==============

नवं-चारोळीकार
--------------

             (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-माझ्या लेखणीतून.ब्लॉगस्पॉट.कॉम)
            --------------------------------------------------------

-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-14.12.2022-बुधवार.