मला आवडलेल्या चारोळ्या-चारोळी क्रमांक-156

[Atul Kaviraje]

                                 मला आवडलेल्या चारोळ्या
                                   चारोळी क्रमांक-156
                                -----------------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     --नवं-चारोळीकार  पुन्हा  एकदा  आपणास  मैत्रीच्या  एका  अनंताच्या  प्रवासास  नेत  आहे . तो  म्हणतोय , मित्रानो , मैत्रीचे  हे  बंध  अतूट  असे  असतात , ते  अखंड  असतात , त्यांना  कुणीही  कधीच  तोडू  शकत  नाही , अगदी  अथक  प्रयत्नानेही . इतके  त्याचे  धागे  चिवट  असतात , जे  दोन  मित्रांना  एकमेकांशी  घट्ट  बांधून , जखडून  ठेवतात .  अन  अशी  मैत्री  एकदा  रुजली , तिची  एका  परम-वृक्षात  वाढ  झाली  की  केव्हातरी  फार  वर्षांनी  या  मैत्रीच्या  आठवणींना  हलकेच  उजाळा  मिळत  असतो .तेव्हाचे  ते  दिवस  मग  फिरून  पुन्हा  आठवतात . त्या  प्रिय  आठवणी  मग  त्या  मित्रांना   गालातल्या  हसवून  जातात . तेव्हाचे  ते  प्रसंग  त्यांच्या  साक्षात  त्यांच्या  डोळ्यांसमोर  उभे  राहतात . चारोळीकार  म्हणतोय , की  ही  शेवट-पर्यंत  टिकलेली  मैत्री  म्हातारपणीही  जगण्याची  एक  नवीन  आस   देऊन  जाते . गत-काळ  आठवीत  आठवीत  भविष्याकडे  वाटचाल  करण्यास  उद्युक्त  करते .

================
मैत्रीचे बंध
कधीच नसतात तुटणारे
जुन्या आठवणींना उजाळा देऊन
गालातल्या गालात हसणारे
================

नवं-चारोळीकार
--------------

               (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-मन माझे.ब्लॉगस्पॉट.कॉम)
              -------------------------------------------------

-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-21.12.2022-बुधवार.