मला आवडलेल्या चारोळ्या-चारोळी क्रमांक-219

[Atul Kaviraje]

                                मला आवडलेल्या चारोळ्या
                                   चारोळी क्रमांक-219
                               -----------------------

मित्र/मैत्रिणींनो,

     --नवं-चारोळीकार  आज  प्रेमाला  निसर्गाच्या  सान्निध्यात  या  चारोळीतून  नेऊ  पहात  आहे . त्याने  दोन  सुंदर  अश्या  उपमा  या  प्रेमास  दिल्या  आहेत . तो  म्हणतोय , त्याच्या  चारोळीतील  प्रेमी  आपल्या  प्रियेस  म्हणतोय , की  दररोज  पहाटे  दव  बिंदू  पडत  असतात . ते  पानI-पानांवरुन  ओघळत  खाली  पडत  असतात , आणि  खालच्या  हिरवळीलI , गवतांच्या पात्याला  शीतपणे  भिजवत  असतात . ते  दव  बिंदू  चिरकाल  टिकणारे  जरी  नसले  तरी  ते  पानांना , हिरवळीलI  एक  तारुण्य  बहाल  करतात . म्हणून  तुझं  तारुण्य , तुझं  सौंदर्य  त्या  पानांवरील  ओघळणारे , खालील  गवतांवर  पडणारे  जणू  दव -बिंदूच  आहेत . पुढे  तो  म्हणतोय , प्रिये  तू  जेव्हा  प्रेमात  येऊन , रंगात  येऊन  मला  जी घट्ट  मिठी  मारतेस , मला  असं  वाटतं  की , सारं  प्रेम  एकत्र  साठवलं  गेलंय , जणू  एखाद्या  गच्च  भरलेल्या   वृक्ष -राईंप्रमाणे  किंवा  एखाद्या  वनाप्रमाणे , किंवा  एखाद्या  अरण्याप्रमाणे.

======================
💝 "गवतावरील दव-बिंदू म्हणजे तुझे तारुण्य
तुझी मीठी म्हणजे प्रेमाचे अरण्य." 💘
======================

--नवं-चारोळीकार
----------------

                  (साभार आणि सौजन्य-संदर्भ-क्रिएटर मराठी.कॉम)
                 --------------------------------------------

-----संकलन
-----श्री.अतुल एस.परब(अतुल कवीराजे)
-----दिनांक-22.02.2023-बुधवार. 
=========================================