अनुभूती

[Reeteish]

रूप तुझे मोहक जागवी मज रात-राती
लोचनास भासे तुझ्या स्पर्शाची अनुभूती

मोरपंखी कुंतलात मन वेडे गुंतत जाई
कासावीस होऊन जीव शरण तुलाच येई

सांगशी कधी तू मज गुपित भावनांचे
का सहावे सदा पापण्यांनी भार आसवांचे

अलवार बोल सखे व्हायचा हा स्वप्नभंग
अलगद उडून जाती फुलावरी जसा पतंग

संभ्रमात मन माझे वेचिते अनंत रंग
जाणशी कधी प्रिये हृदयातील जलतरंग

तुजविण व्यर्थ आहे जगणे या जीवा
ठेवशी जपून का अपुल्या प्रीतीचा ठेवा

राकेश