प्रेमभंग झालेली दु:खी आणि उदास स्त्री

[Atul Kaviraje]

प्रेमभंग झालेली दु:खी आणि उदास स्त्री--

सावल्या काळ्या, चुपचाप उभी
मनात वादळ, हृदयात तुटलेली
प्रेमाचे स्वप्न, एक नवं गाणं,
आता उरलं फक्त दु:खाचं तराणं. 

तिच्या नजरेत आता दिसत नाही
आनंदाचे रंग, सर्व पुसले गेले
काळ्या रात्रीत बघते चंद्राला,
पण त्याच्या प्रकाशात ती हरवलेली.

एक काळ होता, तिचं हसणं
संसाराचं तेव्हाचं गोड गाणं
आता फक्त शून्य, एकांताची छाया,
प्रेमभंगाचं हे दु:खाचं, धुंद साया.

जीवनाची वाट, आता धूसर झाली
उदास मनाची, गोड आठवणींची जाळी
मनात अजूनही जिव्हाळा नांदतो ,
तिचं हृदय, तिचा चेहरा दुःखात हरवतो.

परंतु आशा कधीच मरत नाही
मनात एक गोड सुर कधीही थांबत नाही
दु:खाच्या काळात, ती शोधते एक प्रकाश,
जीवनाच्या वाटेवर, पुन्हा उगवेल एक हसरा दिवस.

--अतुल परब
--दिनांक-09.10.2024-बुधवार.
===========================================