पौर्णिमेचा चंद्र आला माथ्यावर

[Atul Kaviraje]

पौर्णिमेचा चंद्र आला माथ्यावर--

पौर्णिमेचा चंद्र आला माथ्यावर
सजला आकाशात, पांढऱ्या चादरीवर
चांदण्यांच्या साथीने, नाचतो तो मजेत,
रात्रीच्या गूढांत, लपलेल्या सुंदरता समवेत.

रिमझिम वाऱ्याने, घेतले गाणं त्याने
संध्याकाळच्या शांततेत, वाढली आनंदाची छाया
संपूर्ण जगाला दिलं त्याने आलिंगन,
चंद्राच्या प्रकाशात, हरवून गेला काळजीन.

जुने आठवणींचे, रंग येतात ताजे
प्रेमाच्या गोड क्षणांची झाली साजे
चंद्राच्या किरणांत, उगवते एक नविन आशा,
जीवनाच्या हर वळणावर, चंद्र दाखवतो दिशा.

आकाशात चमकणारा, तो एक तारा होय
पौर्णिमेचा चंद्र आला, तो सुखाचा श्वास होय
मनाच्या गाभ्यात, आणतो तो प्रकाश,
जगण्याची गोडी देतो, असं चंद्राचं आहे खास.

गडगडत्या रात्रीत, सावल्यांची लहर
चंद्राच्या स्पर्शात, उगवेल स्वप्नांचा कलहर
पौर्णिमेचा चंद्र, सांभाळतो सर्वाची छाया,
त्याच्या प्रकाशात, हरवून जातो काळ, सुखदाया.

पौर्णिमेचा चंद्र आला माथ्यावर
संगीतात गुंफला, प्रेमाचा हा नारा
आकाशात चांदण्यात, सजले सुंदर जग,
या चंद्राच्या प्रकाशात, सर्व चिंतामुक्त होऊ मग.

--अतुल परब
--दिनांक-10.10.2024-गुरुवार.
===========================================