फक्त हात नव्हे मात्र साथ......

[Lucky Sir]

अंकुर प्रीतीचा जन्मला तिच्या मनात
रोपटे मात्र त्याचे फुलले माझ्या अंतरात
   मनीषा होती व्हावे त्या रोपट्याचे वृक्ष विशाल
   पण वाटिकेमध्ये होती जोडीला झुडपे काटेदार
उचलले होते पाउल मोहाने प्रीतीच्या
पण टाकले नाही कधी भीतीने काट्याच्या
   वृक्ष व्हावे रोपट्याचे म्हणून केले मी  प्रयत्न वृथा
   होणार नाही असे काही हेच सांगे तिची व्यथा
कळून होते सर्व दृश्य भविष्याचे
पण मनाला होते मोह मृगजळाचे
   देत से सोबत मला विसरून सर्व भान
   तरी का वाटे सदैव, करते हातचे राखून दान?
होकार आणि नकाराने जेव्हा बदलत मार्ग तिचे
बदललेल्या त्या वाटेने दिसत से अश्रूच  माझे
    जखडले होते धैर्य माझे परिस्थितीने
   होते तसेच तिच्यावर ओझे संस्काराचे
उरले कुठलेच न देव न कुठलीच प्रार्थना
नसेल ज्यामध्ये मिळविण्याची तिला याचना
   उहा पोहाच्या ह्या विश्वात
   मात्र होते एक सत्य शाश्वत
   समजले अर्थ अडीच अक्षराचे
   दुसरे काही नाही नाम हे त्यागाचे.... 

Amit P. N. 19/03/2008.......

[prasad21dhepe]

khup chan re mitra

[charudutta_090]

saral antarangaat pohochnari ahe kavita.