"शहराच्या क्षितिजावर तेजस्वी सूर्यप्रकाश"

[Atul Kaviraje]

शुभ दुपार,  शुभ रविवार.

"शहराच्या क्षितिजावर तेजस्वी सूर्यप्रकाश"

शहराच्या क्षितिजावर तेजस्वी सूर्यप्रकाश
पसरत गेला आकाशावर, सोडत चमकदार रेघ
शहराच्या इमारती आणि गल्ल्यांमध्ये भरलेला धकाधकीचा वेग,
मात्र सूर्याच्या किरणांमध्ये असलेली गोड शांती, एक नवीन आस.

काचेच्या घरांमधून बघता बघता बदलते आकाश
धूसर सुर्य आणि इमारतींच्या शिखरावरला तेजस्वी आभास
रस्त्याच्या कोपऱ्यावर उभं राहून मी पाहतो,
शहराच्या उंचीवर सूर्य झाकोळून जातो.

सुर्याची किरणे शहराच्या रचनांमध्ये विस्कटलेली
पार्कांच्या हिरव्या झाडांवर आणि गुळगुळीत रस्त्यांवर
पत्त्यांच्या चेहऱ्यावर, काचेच्या लहान दारांवर,
ताजा सूर्यप्रकाश शहराच्या प्रत्येक कानाकोपऱ्यात अडकतो .

रात्रीच्या अंधारात जणू शहराने स्वप्न पाहीली
पहाटेच्या त्या सोनेरी किरणांनी प्रत्येक जागा बळकावली
शहरात रात्रभर जागलेल्या लोकांचे चेहेरे,
सुर्याच्या लहरींमध्ये जणू एका नवा उत्साह ल्यालेले.

रंगांची उधळण, सोनेरी आणि केशऱी मिसळणं
त्या साऱ्या इमारती, द्वारे , आणि खिडक्या अडवणं
आकाश काढतं रांगोळी सोनेरी वळणाने फुललेली,
शहराच्या हृदयात उत्साही आणि प्रसन्न असं ताजं वातावरण .

रस्त्यावरील कार आणि लोकांच्या पावलांचा आवाज
सूर्याची किरण त्यांच्या  दृष्टीसाठी एक नवा रंग आहे
संध्याकाळच्या आधी, शहरात एका प्रकाशाची लहर,
रविवारी ताजेपणाच्या युगाची सुरूवात होत आहे.

क्षितिजाकडे पाहताना आठवण करून देणारे
सूर्यप्रकाशाचे रंग, शहरी क्षितिजावर फुलणारे
नवा दिवस आणि नवे ध्येय ठेवायचे, 
जिथे सूर्यप्रकाश केवळ प्रकाशच नाही.

    ही कविता शहराच्या क्षितिजावर पसरत असलेल्या तेजस्वी सूर्यप्रकाशाचे आणि त्याने शहराच्या प्रत्येक कोपऱ्यात घडवलेल्या रूपाचे सुंदर चित्रण करते. सूर्यप्रकाश आपल्या सोनेरी आणि केशरी रंगांमध्ये शहरातील गतिमानता आणि शांततेला एकत्र करते, आणि एक नवीन दिवस आशा आणि जीवन घेऊन येतो.

--अतुल परब
--दिनांक-08.12.2024-रविवार.
===========================================