"फुलांच्या बागेतून दुपारी फेरफटका"

[Atul Kaviraje]

शुभ दुपार,  शुभ बुधवार.

"फुलांच्या बागेतून दुपारी फेरफटका"

दुपारचं सूर्याचं तेज थोडं सौम्य झालंय
फुलांच्या बागेतले रंग अजून खुलले आहेत
प्रकाशाच्या सोनेरी धारा झाडाच्या पानांवर खेळतात,
फुलांच्या सुगंधात मिसळलेली हवा पसरली आहे.

मी चालत जातो, बागेच्या वाटांवर
तिथे निळ्या, पांढऱ्या आणि लाल फुलांची भुरभुर आहे
झाडांची छायाही शांततेची लांब रेष बनवते,
कधी मऊ वाऱ्याचे स्पर्श अंगावरून जातात.

फुलांच्या गुलाबी आणि पिवळ्या रंगाने बाग सजली
प्रत्येक फुलामध्ये एक अनोखी गोडी आहे
फुलांच्या कोमल पाकळ्या हवेत हलक्या हलक्या उडतात,
आणि उडणाऱ्या फुलपाखरांचा आभास देतात.

कुणीतरी हसत हसत चालतं, मनापासून आनंदित
थोडं थांबून एक गुलाब उचलतं आणि त्याचा सुवास घेतं
तर काही मधुकर फुलांवर येऊन नाचत राहतात,
प्रकृतिच्या सुंदरतेत एक छानसं गोड स्वप्न दाखवतात.

पावलं आता हलकी  होतात, पाऊल वाटेवर
बागेच्या प्रत्येक फुलांमध्ये रंगांचा उजाळा दिसतो
वाऱ्याने फुलांचे धागे हलवले की गंध उडतो,
मग हवेत हळूहळू मिसळत रहातो. 

झाडांच्या फांद्यांवर चिवचिवणारे काही पक्षी
हळूहळू त्या गाण्याच्या तालावर नाचत असतात
उन्हाच्या ताज्या भासांमध्ये काही रूप रंगतात,
पण बागेच्या आकाशात एक निर्मळ शांती असते.

दुपारच्या या वेळी, एक वेगळंच सौंदर्य खुलतं
फुलांचे रंग आणि त्या रंगांमध्ये रंगलेलं आकाश
नकोश्या विचारांचं ओझ मी झटकून टाकतो,
आणि फुलांच्या गंधात गंधित होत जातो.

बागेतली फुलं खूप काही सांगतात
त्यांच्या मधून लहान चिमण्या उडतात, गोड गाणी गातात
प्रत्येक पाऊल टाकत असताना, गंध वेगळा येतो,
प्रत्येक फुलाचा सुगंध आगळा वेगळाच असतो. 

दुपारचं आकाश बदलतं, प्रकाश बदलतो हळूहळू
पण बागेची शांती अनादी असते
जसं फुलांमध्ये सौंदर्य, तसंच सृष्टीतही गोड गंध आहे,
फुलांच्या बागेतून, दुपारी फेरफटका मारता, मनाला एक नवीन आशा मिळते.

     ही कविता फुलांच्या बागेतून दुपारी फेरफटका मारताना अनुभवलेली शांती, सौंदर्य, आणि एकाग्रतेची भावना व्यक्त करते. बागेतली फुलं, झाडं आणि वारा यांच्यात सुसंवाद आहे, आणि त्या वातावरणात हसते, गातं आणि रंग बदलतं. बागेतील प्रत्येक क्षण मनाला नवीन शांती आणि गोडी देतो.

--अतुल परब
--दिनांक-11.12.2024-बुधवार.
===========================================