‘ती सकाळ’

[charudutta_090]

ओम साई
'ती सकाळ'
ती गच्चीतली चांदणी रात्र पडायला,
होती सोबतीस तू,मला झोपी थापडायला;
पहाटे न्हाल्या अंगाने तू आलीस,पण पाहून मीच भिजून चीम्बला,
तुझ्या केस झटक्याने,जसा अंगी सडाच शिंपला;
ढिल्या अंगी तू वाकलीस जवळ,सावरत स्वतःस पदरी,
ढिलावून केसी निसटून,एक बट गुदगुदली स्पर्शून माझ्या अधरी;
ओठ चिमटा करून तीस,मी तुला ओढले छाती,
शरणांगत होऊन तू मुठावलेस,तुझे हात माझ्या हाती;
पुढे काय झालं,लक्षात का आहे खूण,त्या चावल्या दातांची,
अझुनही लाजवतेस चेहेरा,घेऊन ओंझळ त्या गुलाबी हातांची;
किती तशीच आज भासलीस,का मला पुन्हा मागे पाठवते?
कदाचित तू विसरलीस,पण मला 'ती सकाळ' अजून आठवते...!!!!!
चारुदत्त अघोर.(दि.३/२/११)

[919860771147]

Zabardast! mi pathantar karun lagna zalyawar aaplya patnis mhanun dakhwen hi kavita. Chalel na re dada. (karan prem jari karen,pan kavi nahi na hou shakat,pan vyakt tar karayche. Mag dada kadhi yeil kamala! kay??) kuthun suchtat re dada tula yewdhya mast kavita? he ishwara plz mala pan banav nare ek kavi. Jo jagatli kuthlihi gosht ewdhya sahajtene mandu shakel.