"पर्वतावरील आकाशगंगा"

[Atul Kaviraje]

शुभ रात्र,  शुभ शुक्रवार.

"पर्वतावरील आकाशगंगा"

पर्वताच्या उंच शिखरावर
आकाशात एक चंद्रिका फुलते
सृष्टीचे गूढ आणि सुंदर रूप,
तिथेच आकाशगंगा वळण घेते.

गडद अंधारात नक्षत्रांचा हृदय संग
प्रत्येक तारा, एक वेगळी कथा सांगतो
आकाशगंगा सजली आहे चंद्राच्या रुपेरी तेजात,
तिथे हर विचार, हर अस्वस्थता विस्मयाच्या गडदतेत हरवते.

पर्वताच्या शिखरावर, समोर एक शांत झील
आकाशगंगा झळकणा-या ताऱ्यांमध्ये हसते
चंद्र आणि तारे, एक युग एकत्र बांधतात,
आकाशात एका स्वप्नाचा पुनरुज्जीव होतो.

शिखरावर उभे राहून, जीवनाच्या धावपळीत
आकाशगंगेत हरवलेली थांबलेली काळाची गती
कधी जो झाला आहे कालातीत,
पण आकाशगंगेच्या धारामध्ये पुन्हा सापडतो.

आकाशाच्या गडद धुंदीत, एक विश्रांती देणारी शांती
पर्वताच्या कड्यावर उभे राहून मी पहातो
आकाशगंगा लहरी, माझ्या मनात उमटतात,
मी जणू सृष्टीत हरवलेला असतो.

आकाशगंगेची जादू, एक मोठी कहाणी
पर्वतावरून ती दिसते, एक चमचमता पट्टा
तारे, चंद्र, आकाशगंगेतील हजारो ग्रह,
पर्वतावर उभे राहून मी त्यांच्यातला एक होतो.       

आकाशगंगेचा प्रकाश, अनंताकडे वाटचाल
पर्वतावर उभे राहून, तिच्या प्रकाशात मी हरवतो
पर्वताचा माथा अलौकिक तेजाने उजळतो,   
पण तिच्या प्रकाशाच्या प्रत्येक कणाने, जीवनाला पुन्हा उजाळा मिळतो.

चंद्र, तारे आणि आकाशगंगा एकत्र येतात
त्यात मी एक शांती शोधतो
आकाशगंगेच्या या साक्षात दर्शनात,
जीवनाचा गहन अर्थ सापडतो.

पर्वताच्या शिखरावर, शांतीने सजलेली आकाशगंगा
वेगवेगळ्या रंगात चमकत असलेले तारे
प्रत्येक तारा एक साक्षात्कार जणू,
आकाशगंगेच्या धारा करतात कित्येकांचे सांत्वन.

तिथे पर्वतावर उभे राहून, सृष्टीच्या गूढतेत
आकाशगंगेचे गाणे माझ्या मनात उमटते
जीवनाच्या हर वळणावर ते गाणं,
एक हरवलेली शांतता देते. 

पर्वतावरील आकाशगंगा, एक शांतीचा झरा
तिच्या बंधनात बांधत जातो
आणि जीवनातील सर्व प्रश्न, सर्व वेदना,
तिच्यात विरून जातात, शांतीचा अनुभव देतात.

--अतुल परब
--दिनांक-20.12.2024-शुक्रवार.
===========================================