"वनस्पती आणि कॉफीसह आरामदायक पोर्च"

[Atul Kaviraje]

शुभ सकाळ, शुभ सोमवार.

"वनस्पती आणि कॉफीसह आरामदायक पोर्च"

एका शांत सकाळी, सौम्य आणि निःशब्द
एक पोर्च उभा आहे सुंदर
बाहेरच्या जगाचा आवाज ऐकू येतो,
पण इथे, या जागी, एक शांती आली आहे.

सूर्य उंच झाडांच्या कोंडाळ्यामधून हसतो
त्याचे सोनेरी किरणे हळुवारपणे पसरते
पोर्चच्या खुर्चीत मी,आरामात बसतो
एका छोट्या कोपऱ्यात, प्रसिद्धीपासून दूर.

वारा सौम्य, गार पण अनुकुल
प्रत्येक विचारासोबत एक हलका श्वास
जणू काही तो सांगत आहे,
पाने आणि फुलं एकत्र होऊन नृत्य करत आहेत.

वनस्पती, प्रेमाने वाढवलेली अंगणात
त्यांची हिरवीगार पाने डोलतात
एकापेक्षा एक हिरवीगार सारी, 
प्रत्येकाचे अस्तित्व अनेक गोष्टी सांगते.

जास्मिनचा सुगंध हवेत भरतो
गोड भावनांचा लवलेला तो स्पर्श
पण रंगीत फुलांचा छोटसा वाफा, 
आनंद आणि हसण्याची गोष्ट.

कॉफीचे कप, काळे आणि पांढरे
त्याला घट्ट धरून, ताजेपणा जपावा
उकळणारी वाफ श्वासात भिनते ,
जणू कोणीतरी मला तरतरी देते.

कॉफीचा घोट गरम गोड
प्रत्येक घोटामध्ये आठवणी भरणारा
एक साधा क्षण, एक साध सौंदर्य,
आनंद मिळतो त्या प्रत्येक घोटातून.

चिऊचा गाण्याने भरलेला आवाज
सूर्याच्या किरणांनी चमकलेला पोर्च 
एक बुलबुल आणि एक मैना, दोघे गात आहेत,
त्यांच्या आवाजात आकाशाचे रंग छान.

घड्याळ काहीच बोलत नाही
शांततेमध्ये टिकटिक सुरु असते
प्रत्येक श्वास सोडताना धडधड जाणवते,
पोर्चमधली शांती वाढत जाते.

हा एक छोटासा पोर्च, जिथे प्रत्येक गोष्ट आरामात होते
फुलांची बाग, उबदार कॉफी, आणि चमचमत असलेले रंग
निसर्गाच्या सान्निध्यात, एक साधा दिवस,
माझ्या अंतःकरणातलं एक सुखद स्वप्न.

--अतुल परब
--दिनांक-23.12.2024-सोमवार.
===========================================