जागतिक युद्ध अनाथ दिवस - एक कविता-

[Atul Kaviraje]

जागतिक युद्ध अनाथ दिवस - एक कविता-

जगातील युद्धाने घेतलीय किंमत करुण,
अनाथांची भयंकर स्थिती कधी झालीय दारूण ।
तुटले घर, लहान मुलींचे स्वप्न देखील,
उजाडलं सगळं, हरवले सुख, मिळाले दुःख  ।

पेटलेल्या हृदयांची वेदना बघा,
हे युद्ध का, कुणी सांगितलं हे करायला ?
शरणार्थ्यांच्या डोळ्यात अश्रूच फक्त ,
आशेचा एकही किरण नाही दिसतं ।

अनाथ हृदयात कसे ठरेल प्रेम ?
गुन्हेगार सारं जग, होईल त्यांचं कसं क्षेम  ?
संसार उधळून टाकला, वाहिला रक्ताचा पाट ,
शांती निघून गेली, आशा तुटली अचाट ।

किती रक्त? किती वेदना? किती दुरावा?
प्रत्येकाच्या डोळ्यात प्रश्नांचा झंझावा।
तरीही धैर्य न सोडता, उभं राहीले ,
अनाथांच्या चेहऱ्यावर हास्य पहा दिसले।

युद्ध नको, बुद्ध हवा ,
शांतीपूर्ण जगा, एकमेकांना जगवा।
कधी तरी येईल दिन सुखाचा,
युद्ध न होवो कधीही, अनाथांचा चेहरा होईल हास्याचा । 🌸

कवितेचा अर्थ:

ही कविता युद्धामुळे होत असलेल्या भयंकर परिणामांना दर्शवते. युद्धामुळे अनाथ झालेले लहान मुलं आणि त्यांच्यावर होणारी शारीरिक आणि मानसिक यातना याचे वर्णन करते. युद्धाने घराच्या व भक्कम आधाराच्या ओझ्याखाली त्यांच्या आयुष्यात मोठा बदल घडवला आहे. कविता ह्याच संदर्भात विचारते की, युद्धाच्या या तासांमध्ये सुसंस्कार, प्रेम, आणि शांती जपणे किती महत्त्वाचे आहे. याच्या माध्यमातून, अनाथांना आशा, प्रेम आणि सकारात्मकता देण्याचे उद्दिष्ट सांगितले आहे.
सिंबल्स, इमोजीज, आणि चित्रांसह विचार:

🕊�(शांतीचे कबुतर) - शांतीचा संदेश
🩸(रक्ताची थेंब) - युद्धाचे परिणाम
💔(फाटलेलं हृदय) - अनाथांचं दुःख
🌸(फुलं) - आशेची किरण, जीवनातील सौंदर्य
🙏(हात जोडणे) - प्रार्थना, युद्ध संपविण्यासाठी

चित्र:

चित्र 1: एक कुटुंबीय घर उडत असलेले, झळलेले इमारत आणि एका लहान मुलाचे दुःखित चेहरे, ज्याचे हात आकाशाकडे उचलले आहेत.
चित्र 2: पांढरट कबुतर उडताना, त्यासोबत अश्रुपूरित चेहऱ्यावर एक साधारण अनाथ मुलगी.

--अतुल परब
--दिनांक-06.01.2025-सोमवार. 
===========================================